Kciuki potrzebne od zaraz

Niby przestawiam te wszystkie świeczki, gwiazdki i inne ozdoby. Niby się staram, by dom wyglądał jak powinien, ale tak naprawdę święta to ludzie i gdy Kogoś w tym czasie nie ma w domu to trudno o świąteczną atmosferę i radość.

Ktoś, kto tu zagląda, zna naszą rodzinę i wie kim jest dla mnie człowiek ze zdjęć.

A kto Go zna to wie, że to twardziel, bo mimo dużej niepełnosprawności zdobył Mont Blanc, Aconcaguę, Elbrus, Kilimandżaro i wiele innych szczytów.
Ale ja zawsze powtarzam, że najtrudniejsze szczyty zdobywał w szpitalach walcząc o swoje życie i zdrowie.
I teraz też od kilku dni jest w szpitalu. Zostanie tam przez całe  Święta i Nowy Rok.
Jest mu ciężko.
A w domu choć choinka ubrana i w każdym kącie świąteczny akcent, to te Święta "biorę na przetrwanie", i tak naprawdę będziemy świętować dopiero jak wróci.
Jestem pewna, że jak się poczuje lepiej i tu zajrzy, to "ukręci mi głowę" za to, że wspomniałam Wam o tych Jego górach. On zawsze powtarza, że to nic takiego i  nie ma się czym chwalić.

Jeśli możecie, to trzymajcie mocno kciuki, żeby wszystko się udało.
Przyda się każda dobra myśl:)

A jutro postaram się wrzucić kilka świątecznych zdjęć moich kątów.
Mimo wszystko i tu się musi znaleźć jakiś świąteczny akcent:)